تعرف علي حكم صيام الحامل والمرضع 2024

Is de uitspraak over vasten voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven een van de belangrijke onderwerpen in de islamitische wet? Waarom is dit een van de problemen die voortdurend onder mensen aanwezig zijn? Voor veel vrouwen is de tijd van zwangerschap en borstvoeding in strijd met verplicht vasten, en wat hier bedoeld wordt is: vasten tijdens de heilige maand Ramadan. Als gevolg van de meningsverschillen onder het moslimpubliek, en het bestaan ​​van een grote en de wijdverbreide controverse onder hen over deze kwestie, zullen we in dit artikel de wettelijke uitspraak presenteren waarover het publiek overeenstemming heeft bereikt.Wetenschappers staan ​​zowel zwangere vrouwen als vrouwen die borstvoeding geven toe om te vasten.

Uitspraak over vasten voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven

Veel moslims denken dat zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven hun vasten moeten verbreken tijdens de Ramadan! Daarom vinden we de veel voorkomende vraag: wat is de boetedoening voor het vasten van een zwangere vrouw en een vrouw die borstvoeding geeft, en of ze dit goedmaakt of haar voedt? Sommige mensen geloofden ten onrechte dat ze allebei hun vasten moesten verbreken, maar dit is niet waar! Het bewijs hiervoor is dat de meerderheid van de juristen en de aanhangers van de vier denkrichtingen dit hebben benadrukt

De uitspraak over zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven met betrekking tot vasten is verplicht volgens de Sharia-wetgeving, en het is niet toegestaan ​​om het vasten opzettelijk te verbreken, anders zondigen ze en moeten ze boeten voor het opzettelijk vasten!

Is deze uitspraak in casu? Ze was

De fysieke en gezondheidstoestand laten dit toe

Er is geen bezwaar tegen het vasten van een van beide, ongeacht of er schade of gevaar is voor de moeder of de foetus… in de toekomst

Volgens de islamitische wet is het toegestaan ​​dat een zwangere vrouw of vrouw die borstvoeding geeft het vasten verbreekt tijdens de Ramadan

?

Als er gevaar bestaat voor de vrouw of de pasgeborene,

Dit wordt bepaald door een gespecialiseerde arts, die betrouwbaar moet zijn, of door ervaring die aantoont dat een zwangere vrouw of vrouw die borstvoeding geeft niet in staat is om te vasten in haar huidige toestand.

Beslissen over een zwangere vrouw als zij haar vasten verbreekt tijdens de Ramadan

Als aan de voorwaarden is voldaan die de zwangere vrouw dwingen niet te vasten, hetzij volgens de mening van een gespecialiseerde arts, hetzij uit ervaring, zoals we eerder hebben uitgelegd. Het is

De uitspraak over een zwangere vrouw als zij haar vasten tijdens de Ramadan verbreekt, is dat dit volgens de islamitische wet toegestaan ​​is en dat er daarvoor geen zonde op haar rust.

Maar telkens wanneer zij in staat is dit goed te maken, of dit nu na de bevalling is en aan het einde van de postpartum terwijl zij borstvoeding geeft, of na het einde van de borstvoeding, moet zij dit goedmaken.

Deze mening is onder de meerderheid van de geleerden eens, ook al wordt deze uitspraak uitgesteld!

Het voeren ontslaat haar er niet van om de gemiste vastendagen in te halen.

In plaats daarvan is vasten voldoende als voedsel, en dit is de heersende mening onder de meerderheid van de geleerden, waaronder: Sheikh Ibn Baz en Sheikh Ibn Uthaymeen – moge God genade met hen hebben – naast de grote metgezel Imam Ali bin Abi Talib – mogen God wees blij met hem -.

Uitspraak over vasten voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven

Een van de meest voorkomende fouten onder veel mensen is dat ze erkennen dat er een specifieke regelgeving bestaat met betrekking tot zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven tijdens de Ramadan, en of ze het vasten inhalen of voedsel verstrekken voor elke dag waarop ze hun vasten verbreken, ondanks de Er bestaat een wijdverbreid en wijdverbreid meningsverschil tussen de voorgangers en senior geleerden, en de meningen zijn daarover verdeeld

Uitspraak over vasten voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven

Aan drie, en elk van hen heeft de steun waarop hij zijn mening heeft teruggegeven, en deze uitspraken zijn als volgt:

1. Eerste verklaring:
   
   Alleen zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven moeten dit goedmaken.Dit is de doctrine van Imam Abu Hanifa en Imam Malik: moge God genade met hen hebben. Dit is een aanvulling op: Ibn Baz, Ibn Uthaymeen en Ibn al-Mundhir – moge God genade met hen allen hebben. Naar hun mening waren zij het eens met de mening van Imam Ali bin Abi Talib – moge God tevreden met hem zijn – die over deze kwestie alleen een fatwa-uitspraak over de rechterlijke macht uitvaardigde.

2. De tweede verklaring:
   
   Zowel de zwangere als de borstvoeding gevende vrouw mag alleen de hoeveelheid voeden die per dag door de geleerden is overeengekomen, en zij hoeven dit niet in te halen. Deze mening werd geuit door enkele van de metgezellen, namelijk: “Abdullah bin Al-Abbas.” en “Ibn Omar bin Al-Khattab” – moge God tevreden zijn met hen allemaal –.

3. Derde verklaring:
   
   Het is verplicht om ze alleen te elimineren, of het is verplicht om ze te elimineren en ze samen te voeden. Dit wordt bepaald door de reden voor het verbreken van het vasten voor de zwangere vrouw of de vrouw die borstvoeding geeft, en of de reden angst voor zichzelf is of angst voor haar foetus De voorstanders van deze mening zijn: Imam Al-Shafi'i en Imam Ahmad bin Hanbal – moge God genade met hen hebben.

Beslissing over het inhalen van het vasten van een zwangere vrouw

Hoewel er onder de rechtvaardige voorgangers onenigheid bestaat over de uitspraak over zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven als zij hun vasten verbreken tijdens de Ramadan. De heersende mening onder hen en de mening die wordt aangenomen is echter dat deze dagen moeten worden goedgemaakt, wanneer dit dit toelaat, en dit werd verklaard in:

Beslissing over het inhalen van het vasten van een zwangere vrouw,

het volgende:

• De mening van de vier imams en imam Ali:
  
  Een zwangere vrouw die haar vasten tijdens de Ramadan verbreekt, moet deze dagen inhalen. Ze baseerden hun mening op verschillende bewijsstukken, als volgt:

1. God de Almachtige zegt:
   
   (…Een aantal dagen, dus wie van jullie ook ziek is of op reis is – een aantal andere dagen) {Al-Baqarah: 184}.
   

2. De hadith van de Boodschapper van God – moge God hem zegenen en vrede schenken –
   
   Wie heeft dezelfde uitspraak gedaan over een zwangere vrouw of vrouw die borstvoeding geeft als reiziger?! Wie moet vasten om de gemiste dagen in te halen als hij daartoe in staat is, en er is geen boetedoening vereist.

3. De patiënt analyseren, zoals in het edele vers?!
   
   Net zoals een zieke dit moet goedmaken na herstel, moet een zwangere vrouw en een vrouw die borstvoeding geeft dit goedmaken na de bevalling en zichzelf reinigen van de postpartum, of wachten tot de borstvoeding eindigt, in het geval van een vrouw die borstvoeding geeft.

• Sheikh Ibn Uthaymeen – moge God hem genadig zijn -:
  
  Hij geloofde dat het nodig is om alleen zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven te elimineren, net als de zieken en de reizigers, en dit is zijn meest waarschijnlijke mening, ondanks het feit dat er onenigheid bestaat onder de geleerden over deze kwestie.

Hadith: “God heeft de zwangere en borstvoeding gevende vrouw vrijgesteld van vasten”

Onder de bewijzen waarop de metgezellen van de Boodschapper van God vertrouwen – moge God tevreden met hen zijn – en de meeste geleerden… in hun verklaring dat het verplicht is om alleen zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven te elimineren, zonder hen te voeden? Hij

Hadith: “God heeft het vasten verwijderd van zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven.”

Het is een goede en authentieke hadith! De tekst van de hadith was als volgt:

Op gezag van Anas bin Malik – moge God tevreden met hem zijn – zei hij:

“De paarden van de Boodschapper van God, moge God hem zegenen en vrede schenken, vielen ons aan, dus ik eindigde” of hij zei: “dus ging ik” naar de Boodschapper van God, moge God hem zegenen en vrede schenken, terwijl hij was aan het eten. Hij zei: Ga zitten en drink wat van ons eten. Dus ik zei: ik ben aan het vasten. Hij zei: Ga zitten, dan zal ik je vertellen over bidden en vasten. Hij zei: “Ik wilde het voedsel van de Boodschapper van God niet eten, moge God hem zegenen en vrede schenken.”

Het was hasan van Al-Albani, in Sahih Abi Dawud (2408), en hij zei dat de hadith Hasan Sahih is.

Deze hadith wordt beschouwd als een van de grootste bewijzen waarop geleerden vertrouwen met betrekking tot de verplichting van een zwangere vrouw of vrouw die borstvoeding geeft om dit goed te maken, en geen boetedoening te bieden! Net als de reiziger, voor wie eten niet voldoende is om de dag in te halen waarop hij zijn vasten verbrak. Dit is gezegd

Wat wordt bedoeld met ‘God heeft het vasten verboden voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven’?

Het is de status van vasten, het “opheffen” van zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven tot het einde van hun excuusperiode, net zoals menstruerende vrouwen en postpartumvrouwen totdat ze zichzelf zuiveren.

Expiatie voor vasten voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven

Eén van de meningen waar sommige metgezellen van de Boodschapper van God – moge God tevreden over zijn met hen allen – specifiek naar uit gingen? Zowel: “Abdullah bin Al-Abbas” als Ibn Omar – moge God tevreden met hen zijn – is dat

De boetedoening voor het vasten voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven is alleen voeding, en zij hoeven dit niet in te halen.

Elk van hen was gebaseerd op de uitspraak van de Almachtige:

(…En voor degenen die het kunnen verdragen is er losgeld, het voeden van een arm persoon) {Al-Baqarah: 184}.

In de hadith op gezag van Ibn al-Abbas – moge God tevreden zijn met hen beiden – in zijn interpretatie van het edele vers, over de verzoening voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, werd het volgende vermeld:

Ibn Al-Muthanna vertelde het ons, Ibn Abi Adi vertelde ons, op gezag van Saeed, op gezag van Qatada, op gezag van Ezra, op gezag van Saeed bin Jubayr, op gezag van Ibn Abbas – moge God tevreden zijn met ze allemaal -:

‘En voor degenen die het zich kunnen veroorloven is er een losgeld van voedsel voor een arm persoon.’ Hij zei: ‘Het was een concessie voor de oude man en de oude vrouw, die in staat zijn om te vasten, het vasten te verbreken en te voeden. een arm persoon in plaats van elke dag, en voor de zwangere vrouw en de vrouw die borstvoeding geeft als ze bang is.’ Abu Dawud zei, bedoelend voor hun kinderen: ‘zij moeten het vasten verbreken en gevoed worden.’

Al-Nawawi zei: De transmissieketen is goed.

Ibn Baz – moge God hem genadig zijn – zei hierover:

Worden zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven als ziek beschouwd? Wie verplicht is elke dag in te halen, verbreekt zijn vasten als hij herstelt, zelfs als het uitgesteld wordt, en zij zijn niet als een oude, oude sjeik die niet in staat is de dagen die hij verschuldigd is in te halen. Daarom voedt hij in plaats van een van beide te elimineren

De mening van Ibn Abbas en Ibn Omar – moge God tevreden met hen zijn -? Het is een waarschijnlijke mening, maar deze is in strijd met het sharia-bewijs

En God de Almachtige zegt:

(En wie ziek is of op reis, dan nog een aantal andere dagen.)

Beslissen als een zwangere vrouw haar vasten verbreekt uit angst voor haar foetus

Zowel Imam Al-Shafi’i als Imam Ahmad bin Hanbal – moge God genade met hen hebben – zeiden: De uitspraak over het inhalen van het vasten voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, of over het voeden? Het hangt af van de reden voor het verbreken van het vasten, aangezien zij hun mening in twee meningen verdeelden, die als volgt zijn:

• Regelgeving als een zwangere vrouw haar vasten verbreekt uit angst voor zichzelf:
  
  De Shafi’i-gedachteschool en de Hanbali-gedachteschool zijn het eens met de rest van de denkscholen
  
  Het is alleen nodig om te elimineren
  
  In dit geval voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven.

• Regelgeving als een zwangere vrouw haar vasten verbreekt uit angst voor haar foetus:
  
  Zowel Imam Al-Shafi’i als Imam Ahmad ibn Hanbal voegden meer toe dan de rest van de denkrichtingen. In dit geval is dat het geval
  
  De zwangere vrouw moet de vastendagen inhalen en deze samen voeden, ‘elke dag één arme voeden’.
  

“Over deze mening werd gezegd dat het de meest voorzichtige en meest ontlastende mening is.”

Verzoening voor een vrouw die borstvoeding geeft en haar vasten verbreekt tijdens de Ramadan

Ibn Qudamah – moge God hem genadig zijn – legde het uit in Al-Mughni

Alle verklaringen die zijn gerapporteerd door de volgelingen van de vier stromingen met betrekking tot de uitspraak over vasten voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, waarin hij zei: De eliminatie van zowel zwangere vrouwen als vrouwen die borstvoeding geven is een kwestie waarover alle geleerden het eens zijn en er bestaat geen overeenstemming over. onenigheid erover. Wat betreft de mening van Ibn Omar en Ibn Abbas: Het is een waarschijnlijke mening, maar deze is in tegenspraak met meerdere juridische bewijzen. Daarom is dit de zwakste van de meningen over deze kwestie.

En wat betreft de woorden van Al-Shafi'i en Ahmad, in: “Het is verplicht om het alleen goed te maken als de zwangere vrouw voor zichzelf vreest… en het is verplicht om het goed te maken en samen te eten in de zaak waar de zwangere vrouw vreest voor haar foetus.” Daarin stond:

Al-Layth zei: “De boetedoening (het vasten inhalen en samen voeden) is alleen verplicht voor de vrouw die borstvoeding geeft.”

En

Heeft hij deze verklaring uitgelegd?! Een vrouw die borstvoeding geeft, kan haar kind borstvoeding geven als ze bang voor hem is, en borstvoeding geven is in veel omstandigheden niet moeilijk, en ze bereidt zich niet voor op het ontbijt. Dus wees

Verzoening voor een vrouw die borstvoeding geeft en haar vasten verbreekt tijdens de Ramadan: het goedmaken en elke dag een arme voeden.

Wat de zwangere vrouw betreft, als zij vreest voor haar foetus; Ze zou voor zichzelf in een positie van angst verkeren! Omdat de foetus een onlosmakelijk onderdeel is van de moeder, net als een van haar organen. Daarom hoeft een zwangere vrouw niet te boeten door haar te voeden. Integendeel, het simpelweg elimineren ervan is voldoende.

• Ibn Baz – moge God hem genadig zijn – zei:
  
  Zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, hoeven dit alleen maar in te halen, en dat is voldoende, zelfs als deze inhaalslag wordt uitgesteld vanwege postpartum, het begin van de menstruatie of de moeilijkheid om borstvoeding te geven, zelfs als er weer een Ramadan voor haar komt en zij niet er klaar voor. Ze kan het daarna goedmaken, als ze het niet goedmaakt uit mildheid of luiheid, zonder dat iets haar ervan weerhoudt het goed te maken totdat er weer een Ramadan voor hen aanbreekt. In dit geval is het verplicht om dit goed te maken en elke dag één arme persoon te voeden.

ten slotte; We vragen de Almachtige God dat we erin zijn geslaagd alle punten met betrekking tot “de uitspraak over vasten voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven” te presenteren, en dat we de wettelijke uitspraken met betrekking tot deze belangrijke kwestie op een gedetailleerde en vereenvoudigde manier hebben kunnen overbrengen.